TATAVLADA SON DANS - Gitmek mi zor, kalmak mı?

  

Tatavlada Son Dans tiyatro oyununda, Deniz Çakır ve Sumru Yavrucuk 6-7 Eylül olayları dönenimde yaşayan iki kadını oynuyor.

Oyun Bakırköy'ün yeni mekanı HoP, House Of Performance merkezi'nde izlediğim ilk oyun oldu.

Bu vesile ile mekanı da müjdelemiş olayım. Eski Avşar sineması artık şahane bir sanat mekanına dönüştü. Çıkın çıkın gidin. Biletleri Biletiva'dan ve Biletix'ten, yakında da kendi sitelerinden alabilirsiniz.

Belki mekanla ilgili ayrı bir yazı yazarım. Şimdilik oyundan bahsedersem... Pandemi döneminde o kadar eve kapandım ve kapalı mekan etkinliklerinden kaçındım ki. Bu son üç yılda ilk olarak açık havada Akciğer oyununu, sonra Ankara Devlet Tiyatroları'nın Sefiller Oyunu izledim. Bu üçüncü oldu. Mekanın da çok merkezi olmasının etkisi büyük.

Oyundan bahsedecek olursam, elbette kendi izlenimlerim. Eleştirmen değilim. Sevdiğim yanlarından biri oyundaki erkeklerle ilgili bir şarkıydı :) Müzik olmamasına rağmen ikili çok güzel canlandırarak keyifle söyledi. Kadın ve erkek için toplumda yerleşen bakış açısını tersine çevirmeye yönelik ifadelere yer verilmesi güzeldi. Oyunun dram ve komedisi dengeli. Çok mu dramatik ya da komik mi derseniz neşeyi kaybetmeden dram sahnelendiğini söyleyebilirim. Sumru Yavrucuk oyunculuğu çok içten. Kostümleri beğendim. Işıklandırma ile hareketlendirilen, arada barkovizyon olarak kullanılan sade bir dekoru var. Taksim civarında artık ayakta durmakta zorlanan bir Rum evi olarak tasarlanmış.

Buradan Deniz Çakır'a sesleniyorum. Gittikçe gençleşip güzelleşiyor olabilir misiniz acaba? Hele o ses tonu, sağlıklı parıl parıl saçlar... 

Oyun tek perde için biraz uzun geldi bana, iki perde yapılabilirdi.

Metnin espri anlayışı ortalama kesime hitap eden türdendi, ha gülümsetti mi evet ama verilen toplumsal mesajların da pek göze sokarcasına verilmesini sevmiyorum. Eski kuşak tiyatrocularda bu çoktur. Biraz derin ince işler daha çok ilgimi çekiyor.

Seyirciler arasında telefonları çalanlar oldu. Hayır birininki çalınca neden senin de aklına gelip sesini kıstın mı diye kontrol etmiyorsun seyirci? Neden yüzlerce insanı geriyorsun?

Bir de gerçekten her oyun ayakta alkışlanmaz yahu. Ayakta alkışlamanın bir farkı olmalı.

Mekanın çalışanları pek ilgili pek şekerdi. Hepsi sıralanıp uğurlarken kendimi düğünden çıkıyormuş gibi hissettim.

Tiyatro iyidir, her türlü. Gidin velhasıl.